Meer dodelijke ongevallen en onderbetaling

Meer dodelijke ongevallen en onderbetaling

19 mei 2017. De Inspectie SZW signaleert in haar op 17 mei gepubliceerde jaarrapport meer arbeidsongevallen en onderbetaling. Dit baart de Inspectie SZW grote zorgen. Vorig jaar kwamen 70 mensen door een arbeidsongeval om het leven. Ook komen inspecteurs en rechercheurs bij inspecties veel gevallen van onderbetaling tegen. Het gaat dan om werkuren die niet worden uitbetaald, uurtarieven die niet kloppen en het ten onrechte inhouden van vergoedingen op het salaris.

Het totaal aantal slachtoffers van arbeidsongevallen steeg in 2016 met 14% ten opzichte van het jaar daarvoor. De meeste slachtoffers vallen in de bouw, industrie, handel en afvalbeheer. Vorig jaar waren er 19 meer dodelijke slachtoffers dan het jaar daarvoor.
Een ander fenomeen in het jaarverslag dat uitdrukkelijk naar voren komt, is de uitbuiting van werknemers. Systematische onderbetaling, te lange werkdagen en het ten onrechte laten betalen van vergoedingen worden stelselmatig door de Inspectie geconstateerd. Het handhavingpercentage bij controles hierop bedraagt 40%. Volgens de Inspectie worden door de betreffende bedrijven bewust de wettelijke regels overtreden. Daarnaast is er een categorie die actief de mazen van de wet opzoekt. Met constructies die mogelijk naar de letter van de wet standhouden, maar die vervolgens op allerlei onwenselijke manieren worden toegepast.
Bron: Inspectie SZW, 17 mei 2017

Vorderingen op broer niet aftrekbaar

Vorderingen op broer niet aftrekbaar

18 mei 2017. Een tandarts die geld leende aan zijn broer (ook ondernemer) kon volgens Hof Den Bosch de vorderingen – na het faillissement van het bedrijf van de broer – niet als verlies op inkomen uit werk en inkomen in mindering brengen. Niet was aangetoond dat hij overtollige liquide middelen uit zijn praktijk had uitgeleend.

Een tandarts die sinds 2004 een onderneming drijft in de vorm van een tandartspraktijk heeft aan zijn broer diverse leningen verstrekt. De broer heeft een belang van 75% in een visverwerkingsbedrijf (een bv) waarvoor hij de leningen heeft gebruikt. Eind 2009 bedragen de vorderingen van de tandarts op zijn broer € 500.619. In zijn aangiften IB/PVV heeft hij de vorderingen altijd aangegeven als bezittingen voor het inkomen uit sparen en beleggen (box 3). De bv van zijn broer is eind 2008 failliet gegaan. In geschil is of belanghebbende het bedrag van de vorderingen op zijn broer als verlies op het inkomen uit werk en woning over 2009 in mindering mag brengen.
Hof Den Bosch oordeelt dat de tandarts niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij in zijn tandartsenpraktijk aanwezige overtollige liquide middelen tijdelijk aan zijn broer heeft uitgeleend. De vorderingen op de broer behoren dientengevolge niet tot het ondernemingsvermogen van de tandartspraktijk. Het hof acht voorts aannemelijk dat de tandarts substantiële werkzaamheden voor de bv van zijn broer heeft verricht, doch niet aannemelijk dat deze werkzaamheden vanuit een onderneming tussen hem, zijn broer en diens bv zijn verricht. Ook in dit kader behoren de vorderingen volgens het hof derhalve niet tot het (verplichte) vermogen van de onderneming van de tandarts. Voorts oordeelt het hof dat hij niet aannemelijk heeft gemaakt dat zijn werkzaamheden voor die bv gericht waren op het behalen van voordelen die het bij normaal actief vermogensbeheer te verwachten rendement te boven gaan.
Bron: Hof Den Bosch 17-03-2017 (publ. 10-5-2017)

Ondernemers hekelen publicatie belanghebbenden in UBO-register

Ondernemers hekelen publicatie belanghebbenden in UBO-register

17 mei 2017. Het wetsvoorstel om de ‘uiteindelijke belanghebbenden’ van bedrijven te vermelden in het openbare handelsregister, is een te zware inbreuk op de privacy van familiebedrijven. Het voorstel moet daarom in de ijskast, stellen VNO-NCW en MKB-Nederland.

Aandelenbelangen van 25% of meer moeten bekend worden gemaakt als het aan het kabinet ligt. Familiebedrijven vrezen voor de veiligheid van de mensen achter hun bedrijven als dit doorgaat. Het kabinet gaat hiermee bovendien een stap verder dan Brussel. Volgens de vierde anti-witwasrichtlijn mag de toegang tot de gegevens beperkt blijven tot de autoriteiten en andere personen of organisaties die een ‘legitiem belang’ kunnen aantonen.
Volgens de ondernemersorganisaties is zowel het wetsvoorstel als de richtlijn in strijd met privacyregels. Zij wijzen op ‘een aantal recente uitspraken van mensenrechtenhoven’ waarin de randvoorwaarden voor privacy-inbreuken ‘aanzienlijk verscherpt’ zouden zijn. ‘Deze uitspraken leiden tot de conclusie dat de richtlijn zelf niet (langer) in overeenstemming is met het EU recht.’
Bron: SC Online 9-05-2017

Vrije keus bedrijfsarts bij second opinion zal afhangen van contracten

Vrije keus bedrijfsarts bij second opinion zal afhangen van contracten

17 mei 2017. De nieuwe Arbowet, die op 1 juli in werking treedt, geeft werknemer het recht om een second opinion in te winnen als het oordeel van hun bedrijfsarts daar aanleiding toe geeft. Hoeveel vrijheid werknemers bij hun keuze hebben, zal afhangen van de contracten die bedrijven hierover afsluiten.

Het onderwerp wordt geregeld in een nieuw Arbeidsomstandighedenbesluit. Dat zou op 1 juli in werking moeten treden, net als de nieuwe wet zelf. Het ontwerp voor het besluit ligt nog bij de Raad van State, maar veel valt al op te maken uit het document dat minister Asscher na een internetconsultatie hierover heeft opgesteld. Daarin staat dat werknemers onder de nieuwe Arbowet het recht hebben “om zelf de second opinion bedrijfsarts te kiezen indien het contract meerdere bedrijfsartsen of arbodiensten bevat”. Dat is een inperking, maar wel een inperking waar ondernemingsraden zelf invloed op hebben, namelijk bij het uitoefenen van hun instemmingsrecht over zo’n contract. De inperking is alleen aangebracht omdat de minister werkgevers niet wil verplichten tot het betalen van kosten “van iedere door de werknemer aan te dragen bedrijfsarts.” Werknemers die een arts willen inschakelen waar hun bedrijf geen contract mee heeft, kunnen dat doen, maar op eigen kosten.
De vereniging van bedrijfsartsen NVAB en de koepel van arbodiensten OVAL willen dat werknemers voor het inwinnen van een second opinion moeten kiezen uit een pool van gespecialiseerde bedrijfsartsen. Asscher kan zich voorstellen dat het zaken eenvoudiger maakt. Wel vindt hij dat zo’n pool het best kan worden opgericht in samenspraak met sociale partners.
Bron: Inzicht in de OR, 11-05-2017

Onder flexwerkers minder mantelzorgers

Onder flexwerkers minder mantelzorgers

17 mei 2017. Ruim 1,2 miljoen werknemers (15 tot 75 jaar) kregen in 2015 te maken met familieleden, partners of bekenden die langdurig zorg nodig hadden. Van die werknemers verleende 57% die zorg zelf. Dat percentage ligt hoger onder werknemers met een vast contract dan onder flexwerkers. Dit blijkt uit analyse van recent gepubliceerde werkloosheidscijfers.

Onder langdurende zorg wordt verstaan een situatie waarin twee weken of langer zorg nodig is voor een ernstig ziek kind, partner, ouder, familielid of bekende. Werknemers met een vaste aanstelling verleenden dergelijke zorg vaker (bijna 58%) dan werknemers met een flexibel dienstverband (bijna 52%), ondanks het feit dat flexwerkers vaker in deeltijd werken dan werknemers in vaste dienst. Oudere werknemers (35 tot 75 jaar) verleenden vaker zorg dan jongere (15 tot 35 jaar).
Bekeken naar dienstverband, een vast of flexibel contract, verschillen jongere werknemers meer in zorgdeelname dan oudere.
Flexwerkers namen in 2015 minder vaak verlof op bij langdurende zorg dan werknemers met een vaste aanstelling. Van alle werknemers deed bijna 14% dit. Bovendien had nog eens bijna 17% wel behoefte aan verlof, maar nam dat niet op. Ruim 69% had geen behoefte aan verlof.
Werknemers met een flexibele aanstelling hadden minder vaak behoefte aan verlof dan werknemers met een vaste aanstelling. Hier speelt ook mee dat ze vaker in deeltijd werken dan werknemers met een vaste aanstelling.
Van de werknemers die geen verlof opnamen, maar hier wel behoefte aan hadden, gaf ruim 40% als belangrijkste reden op dat het werk dit niet toeliet. Zij wilden bijvoorbeeld collega’s niet belasten. Daarnaast gaf minder dan 13% aan dat het financieel niet haalbaar was. Verder gaf iets minder dan 8% aan niet bekend te zijn met de verlofregelingen, ruim 6% had te weinig verlofdagen. De overige werknemers (33%) noemden geen specifieke reden.
Het verlenen van zorg en het gebruik van verlof daarvoor verschilt ook tussen mannen en vrouwen. Vrouwen verleenden in 2015 vaker langdurige zorg dan mannen. Mannen die zorg verleenden namen vaker verlof op dan vrouwen. Hierbij speelt een rol dat mannen vaker voltijds werken dan vrouwen.
Bron: CBS 11-05-2017

Loonafspraken april bovengemiddeld

Loonafspraken april bovengemiddeld

15 mei 2017. De loonafspraken in de cao’s die in april zijn afgesloten waren bovengemiddeld: 1,77%. Het jaargemiddelde voor 2017 loopt daardoor op van 1,51 naar 1,56 procent. De spreiding rond dat gemiddelde is nog steeds groot met de hoogste loonafspraken in de metaalindustrie (2,0%) en de laagste afspraken in de financiële dienstverlening (0,8%).

Dit jaar lopen in totaal 433 cao’s af voor bijna 2,75 miljoen werknemers. Inmiddels is bijna een kwart van de aflopende cao’s al vernieuwd. Met 19 afspraken was het aantal akkoorden in de maand april aan de lage kant. Daaronder bevinden zich wel enkele grote cao’s, zoals Tata Steel, de cao’s Metaal en Techniek (kleinmetaal) en het beroepsgoederenvervoer. Het aantal werknemers dat valt onder de april-akkoorden is daardoor weel wel hoog: 310.000, bijna evenveel als in het gehele eerste kwartaal (380.000 werknemers).
Het totale aantal in 2017 afgesloten akkoorden is normaal en volgt het gebruikelijke seizoenpatroon. Mei en juni zijn bijna ieder jaar de drukste cao-maanden en de verwachting is dat in die maanden veel nieuwe cao-akkoorden tot stand zullen komen.
Bron: AWVN 10-05-2017

Langere termijn teruggave btw op zonnepanelen

Langere termijn teruggave btw op zonnepanelen

12 mei 2017. Volgens Hof Den Bosch kan het Europese Fuchs-arrest met terugwerkende kracht worden toegepast en kunnen ondernemers die voor de datum van het arrest in zonnepanelen hebben geïnvesteerd de voorbelasting op hun factuur terugkrijgen.

Een particulier heeft op 27 maart 2013 een factuur ontvangen voor de plaatsing van zonnepanelen op zijn woning. Naar aanleiding van het Fuchs-arrest van het Hof van Justitie van 20 juni 2013, waarin is geoordeeld dat een particulier die zonnepanelen op zijn huis plaatst en energie aan het net terug levert als btw-ondernemer kan worden aangemerkt, heeft hij zich op 27 juni 2013 aangemeld als ondernemer voor de omzetbelasting en verzocht om jaaraangifte te mogen doen. De particulier wordt door de inspecteur als ondernemer aangemerkt en hij reikt een aangiftebiljet uit voor de periode 27 juni 2013 tot en met 30 september 2013. De particulier verzoekt in het aangiftebiljet om een teruggave van de omzetbelasting op de factuur van maart 2013. De inspecteur is echter van mening dat het verzoek te laat is ingediend omdat de particulier zich niet binnen een maand na afloop van het kwartaal waarin de factuurdatum valt heeft aangemeld als ondernemer.
In tegenstelling tot de inspecteur is het hof van mening dat het Fuchs-arrest met terugwerkende kracht kan worden toegepast. Uit vaste jurisprudentie van het Europese Hof volgt dat de rechter een uitleg van het Europese Hof kan en moet toepassen op zaken die zijn ontstaan en tot stand gekomen voor het arrest waarin om uitleg van het betreffende voorschrift is beslist. Alleen het Europese Hof kan beslissen dat voor de uitleg een beperking in tijd geldt. De rechter moet de rechten van een belastingplichtige, die aan het Unierecht worden ontleend, waarborgen.
Bron: Hof Den Bosch 4-05-2017

Reparatie derde WW-jaar: premie inhouden op brutoloon

Reparatie derde WW-jaar: premie inhouden op brutoloon

11 mei 2017. De Stichting van de Arbeid heeft een nieuwe brief aan de decentrale cao-partijen gestuurd, waarin de hoofdlijnen voor de reparatie van het ‘derde WW-jaar’ uiteen wordt gezet. In tegenstelling tot eerdere berichten wordt nu duidelijk dat de premie moet worden ingehouden op het brutoloon.

Bij het uitwerken van een oplossing voor het derde WW-jaar bleek dat om aan alle voorwaarden te kunnen voldoen (algemeen verbinden verklaren, toezicht DNB, financiering via omslagstelsel) het noodzakelijk is te werken met een beperkt aantal ‘verzamel-cao’s’ die gezamenlijk een landelijke dekking hebben. Cao-partijen kunnen zich vrijwillig aansluiten bij een van de verzamel-cao’s. De uitvoering van de afspraken wordt vervolgens ondergebracht bij een landelijk fonds, de Stichting Private Aanvulling WW en WGA (PAWW).
Werknemer die via hun sector deelnemen betalen een premie uit het brutoloon die ongeacht de sector of het bedrijf waar ze werken gelijk is. Deze premie wordt voor 2018 geraamd op 0,3% en zal naar verwacht oplopen tot circa 0,6% in 2022. Het brutoloon waarop de premie zal worden ingehouden betreft het periodieke brutoloon en de vaste toeslagen. Het maximumbedrag voor de bijdragegrondslag is gelijk aan het in een jaar geldende maximum dagloon voor de wettelijke werknemersverzekeringen. Over de uitkering zal loonbelasting worden ingehouden door de Stichting PAWW. Werknemers die werkloos worden en op dat moment onder een geldende cao-afspraak voor aanvulling van het derde WW-jaar vallen, hebben recht op een uitkering.
Bron: Stichting van de Arbeid 10-05-2017

FNV-lid niet gebonden aan nieuwe Schilders-cao

FNV-lid niet gebonden aan nieuwe Schilders-cao

11 mei 2017. FNV Bouw wijst haar leden erop dat zij niet automatisch gebonden zijn aan de nieuwe cao die de werkgevers met LBV hebben afgesloten.

Onder verwijzing naar een recente uitspraak van Rechtbank Noord-Holland inzake de cao bij Transavia, geeft de vakbond aan dat de nieuwe cao niet automatische geldt voor werknemers die lid zijn van een vakbond die geen partij is bij de nieuwe cao. Dit geldt ook als in de arbeidsovereenkomst een incorporatiebeding is opgenomen. Bij Transavia was er sprake van een nieuwe cao die niet met alle bonden werd afgesloten. De rechter oordeelde dat de werknemers bij het tekenen van de arbeidsovereenkomst met het incorporatiebeding akkoord gingen in de veronderstelling dat deze telkens zou worden afgesloten met voor de werknemers representatieve bonden. Nu dat voor de FNV-leden niet meer het geval was, oordeelde de rechter dat de werknemers zich op de regelingen uit de oude, vorige cao, waarbij FNV wel van de partij was, konden beroepen.
De Schilders-cao is eind vorig jaar afgesloten tussen de werkgevers en een bond, LBV, die nauwelijks leden heeft onder de schilders. Volgens FNV Bouw is hier dus sprake van een vergelijkbare situatie als bij Transavia. FNV Bouw raadt haar leden wel aan indien zij een beroep willen doen op de vorige cao, contact op te nemen met de FNV.
Bron: FNV Bouw 10-05-2017

Minder betrouwbare verklaring

Minder betrouwbare verklaring

10 mei 2017. Het tijdsverloop tussen de constatering dat zich in de auto geen parkeerkaartje bevond en het op het parkeerkaartje geprinte tijdstip geven aan dat de ambtsedige verklaring van een parkeercontroleur niet consistent is. De naheffingsaanslag parkeerbelasting wordt vernietigd.

De bestuurster van een auto probeert met haar pinpas een parkeerkaartje te kopen bij een parkeerautomaat. Omdat de parkeerautomaat weigert en de controleur bij de auto staat, is de bestuurster allereest naar de controleur toegelopen om aan te geven dat zij op zoek was naar een werkende parkeerautomaat. Vervolgens heeft zij bij die andere automaat een kaartje gekocht en deze vervolgens in de auto gelegd.
De parkeercontroleur heeft om 17.26 uur geconstateerd dat er geen kaartje in de auto lag en een naheffingsaanslag opgelegd. Om 17.35 uur heeft de controleur aangegeven dat bestuurster naar haar toe is gekomen om aan te geven dat zij alsnog een parkeerkaartje gaat kopen. Op het parkeerkaartje staat als tijdstip 17.29 uur. Na ongeveer twee maanden heeft de parkeercontroleur een ambtsedige verklaring over de situatie opgemaakt.
Het hof acht de verklaring van de bestuurster dat zij aansluitend aan het parkeren alleen maar bezig is geweest met het kopen van een parkeerkaartje geloofwaardig. De verklaring van de parkeercontroleur is, volgens het hof, niet helemaal consistent. Vooral vanwege de tijd die verstreken is tussen het opleggen van de naheffingsaanslag en het contact met de bestuurster, terwijl het parkeerkaartje drie minuten na het opleggen van de naheffingsaanslag is geprint. De naheffingsaanslag wordt vernietigd.
Bron: Hof Den Bosch 23-02-2017