Meer R&D-uitgaven

In 2016 zijn de uitgaven van bedrijven, instellingen en het hoger onderwijs aan (eigen) R&D met ruim 4% gegroeid. Vooral bedrijven spendeerden meer aan R&D. Deze uitgaven namen ten opzichte van 2015 met 462 miljoen toe en kwamen uit op 8,1 miljard euro. Ook instellingen en het hoger onderwijs gaven meer uit aan R&D. Deze groei (2%) was bescheidener. Ook het aantal arbeidsjaren dat met R&D is gemoeid nam toe naar 133.000 arbeidsjaren (+3%).
In 2016 werd 2,03% van het bruto binnenlands product besteed aan R&D-activiteiten. Dit is evenveel als in 2015 en 2014 (beide jaren 2%), maar hoger dan in de jaren daarvoor (1,9%). De ambitie van het kabinet is een R&D-intensiteit van 2,5% van het bruto binnenlands product. Met een R&D-intensiteit van 2% scoort Nederland rond het Europees gemiddelde.
Bedrijven kunnen hun productieproces opknippen en delen daarvan elders in de wereld opzetten. Dit gebeurt ook met de kennisintensieve delen van het proces of zelfs met een hele R&D-afdeling. De R&D-uitgaven van Nederland in het buitenland zijn tussen 2014 en 2016 met bijna een derde toegenomen, van bijna 1,5 miljard euro in 2014 naar 2,2 miljard euro in 2016. Bedrijven nemen daarvan het merendeel voor hun rekening. Omgekeerd ontvangt Nederland ook steeds meer R&D-gelden uit het buitenland. In 2014 ging het om 1,7 miljard euro, in 2016 2,2 miljard euro. Daarmee is ongeveer een zesde van de totale R&D-uitgaven in Nederland vanuit het buitenland gefinancierd. Er is een duidelijk verschil tussen de R&D-bestedingen in het buitenland van het bedrijfsleven enerzijds en instellingen en hoger onderwijs anderzijds. Nederlandse bedrijven besteden netto fors meer R&D uit in het buitenland, terwijl Nederlandse instellingen en hoger onderwijs netto-ontvanger zijn van R&D-gelden uit het buitenland.
Circa 30 procent van de private R&D-uitgaven komt voor rekening van bedrijven in Noord-Brabant, met name in de regio rond Eindhoven. Samen met Zuid-Holland zijn bedrijven in deze twee provincies goed voor bijna de helft van de private uitgaven aan R&D. Noord-Holland staat op de derde plek.
Bron: CBS 27-10-2017

Eigen parkeervergunning geldt niet voor huurauto

Gemeente Amsterdam heeft aan een man naheffingsaanslagen parkeerbelasting opgelegd gedurende de periode dat de man tijdelijk gebruik maakte van een huurauto. De man was het hier niet mee eens omdat hij beschikte over en gebruik maakte van een parkeervergunning voor zijn eigen auto en hij had geparkeerd in een straat waar die parkeervergunning geldig was. Hof Amsterdam oordeelde dat de naheffingsaanslagen terecht door de gemeente zijn opgelegd, omdat de man niet voldeed aan de voorwaarden voor tijdelijke omzetting van de parkeervergunning. Hij heeft zodoende dus geparkeerd zonder een geldige parkeervergunning, zodat hij voor het parkeren betaaldparkerenbelasting was verschuldigd. Dat de regels over de verschuldigdheid van deze vorm van parkeerbelasting niet voldoende duidelijk zouden zijn, werd door het hof verworpen. De man werd door het hof in het ongelijk gesteld, waarna hij beroep in cassatie instelde en daarbij een klacht heeft aangevoerd. De Hoge Raad maakt er echter weinig woorden aan vuil en doet de zaak als een art. 81 Wet RO-zaak af.
Bron: HR 22-09-2017

Overeenstemming over aanpassing Detacheringsrichtlijn

De afspraken moeten leiden tot een nieuwe Europese Detacheringsrichtlijn, die de vorige uit 1996 gaat vervangen. Volgens de voorstellen die de Europese Commissie maart vorig jaar heeft gelanceerd moet een gedetacheerde werknemer beloond worden volgens de in het werkland geldende cao. De Europese ministers zijn nu overeengekomen dat de maximumduur van detachering wordt beperkt tot 12 maanden. In het oorspronkelijke voorstel van de Europese Commissie was een beperking tot twee jaar opgenomen, waarna de gedetacheerde werknemer onder de verplichte beschermende regels van het arbeidsrecht van het werkland vallen. In de Europese minsterraad konden alleen de ministers van Polen, Hongarije, Litouwen en Letland zich niet vinden in de aanpassing van de Detacheringsrichtlijn.
De bedoeling is dat de aanpassingen na een overgangstermijn van vier jaar in werking treden. De transportsector blijft voorlopig uitgezonderd. Voor die sector wordt er gewerkt aan speciale regels.
Bron: div.media 24-10-2017

Gemiddelde WW-premie daalt verder

De gemiddelde sectorpremie voor de Werkloosheidswet daalt voor 2018 van 1,36% naar 1,28%. 45 sectoren hebben te maken met een premiedaling, voor 14 sectoren stijgt de premie. De grootste premiedaling doet zich voor bij de sector Schildersbedrijf, de sterkste toename kent de bankensector. Die laatste sector heeft te maken met stijgende WW-lasten doordat de werkgelegenheid terugloopt als gevolg van voortgaande automatisering.
Het aantal WW-uitkeringen is in 2017 fors gedaald, maar dit vertaalt zich maar gedeeltelijk terug bij de vaststelling van de sectorpremies. Volgens het UWV zijn hiervoor vier redenen. Ten eerste neemt de uitkeringslast dit jaar minder af door een gemiddeld hogere uitkering als gevolg van de aanpassing van het Dagloonbesluit waarmee nadelige gevolgen voor onder andere flexwerkers in de WW ongedaan zijn gemaakt. Ook weegt mee dat naar verwachting van het CPB de daling van de werkloosheid volgend jaar afneemt. Een derde reden is volgens UWV de indeling van uitzendorganisaties in een andere sector dan Uitzendbedrijven. Hierdoor hebben deze sectoren te maken met relatief hogere WW-lasten. Daarnaast is bij een aantal sectoren gekozen voor het verhogen van de WW-reserves om daarmee grote premiestijgingen bij toekomstige tegenvallers te voorkomen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de sector Bouwbedrijf.
Bron: UWV 23-10-2017

Curator mocht niet eenzijdig inkomensverdeling wijzigen

Een vrouw bezat alle aandelen in een bv. Die bv kocht voor € 547.000 in 2010 een boot die op naam van de echtgenoot van de vrouw werd gezet, met wie de vrouw op huwelijkse voorwaarden was getrouwd. Volgens de inspecteur was de aanschaf van de boot aan te merken als een uitdeling. Hij was van mening dat deze voor de helft ( € 237.700) bij de vrouw en voor de andere helft bij de echtgenoot van de vrouw in aanmerking genomen moest worden. De vrouw was het hier niet mee eens en ging in beroep. Ondertussen scheidden de echtelieden in 2014 en werd de echtgenoot van de vrouw in september 2015 failliet verklaard. Tijdens de beroepsprocedure deden de ex-echtelieden op grond van art. 2.17 Wet IB 2001 op 4 december 2015 een gezamenlijk verzoek om alsnog de volledige uitdeling toe te rekenen aan de ex-echtgenoot van de vrouw. Bij e-mail van 9 december 2015 tekende de curator in het faillissement van de echtgenoot van de vrouw hiertegen echter protest aan; hij deelde de inspecteur mee dat hij niet akkoord gaat met het toerekenen van de gehele correctie aan de (failliete) echtgenoot van de vrouw. In geschil is of de inspecteur bij de vrouw terecht een bedrag van € 273.700 als inkomen uit aanmerkelijk belang in aanmerking heeft genomen. De vrouw stelt zich op het standpunt dat geen sprake is van een winstuitdeling van € 273.700 en dat het bedrag dat wel als winstuitdeling kan worden aangemerkt gelet op de door haar en haar ex-echtgenoot gemaakte gezamenlijke keuze geheel bij de ex-echtgenoot in aanmerking genomen dient te worden. Volgens de inspecteur is bij de vrouw terecht een winstuitdeling van € 273.700 in aanmerking genomen. Hij voert daarbij onder meer aan dat de gezamenlijke keuze van de vrouw en de ex-echtgenoot om de gehele winstuitdeling toe te rekenen aan de ex-echtgenoot is herzien door de mededeling van de curator dat hij niet akkoord gaat met het toerekenen van de gehele correctie aan de ex-echtgenoot. Hof Arnhem-Leeuwarden overweegt dienaangaande dat uit art. 2.17 lid 4 Wet IB 2001 volgt dat voor de wijziging van een tot stand gekomen onderlinge verhouding van een gemeenschappelijk inkomensbestanddeel vereist is dat een dergelijk verzoek ook gezamenlijk wordt gedaan. Omdat in het onderhavige geval vaststaat dat de vrouw niet heeft ingestemd met een wijziging van de gemaakte keuze, kan volgens het hof een eenzijdig verzoek van de curator niet leiden tot een wijziging van de eerder gemaakte inkomensverdeling. Het hof verklaart het hoger beroep van de vrouw dan ook gegrond.
Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden 4-10-2017