Een gemeente mocht van Rechtbank Den Haag met een extra verhoogd OZB-tarief voor niet-woningen een ondernemersfonds in die gemeente financieren. De rechtbank ziet geen aanleiding om te oordelen dat de gemeente handelt in strijd met enig algemeen beginsel van behoorlijk bestuur.
Een ondernemer in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk gaat in beroep tegen de aan hem opgelegde aanslag OZB 2017 voor een niet-woning. In de verordening van de gemeente is het OZB-tarief voor niet-woningen verhoogd om daarmee het ondernemersfonds te financieren. De ondernemer stelt dat die verordening onverbindend is, voor zover deze heeft plaatsgevonden in verband met de financiering van het ondernemersfonds. Door een generieke verhoging van het OZB-tarief voor niet-woningen werpt de gemeente zich op als kassier voor een groep ondernemers die behoefte heeft aan een regeling voor gezamenlijke investeringen. Daarmee worden de waarborgen omtrent de invoering van een Bedrijveninvesteringszone (BIZ) omzeilt en handelt de gemeente in strijd met de algemene rechtsbeginselen. Ook is de ondernemer al verplicht lid van Parkmanagement waardoor de financiering van de gezamenlijke investeringen op het bedrijvenpark Rijnhoek is gewaarborgd. Voor deze groep belastingplichtigen is de verhoging van het OZB-tarief voor niet-woningen dubbelop. Verder is de invoering van het verhoogde OZB-tarief in strijd met art. 1 Eerste Protocol (EP) EVRM nu de draagvlakmeting voor de oprichting van het ondernemersfonds zeer gebrekkig is uitgevoerd.
Volgens Rechtbank Den Haag is de vaststelling van het OZB-tarief een zelfstandige bevoegdheid van de gemeenteraad. De belastingrechter is in beginsel niet bevoegd was om over de tarieven te oordelen, tenzij de tariefstelling of tariefstijging in strijd is met een hogere wettelijke regeling, leidt tot een willekeurige of onredelijke belastingheffing, dan wel in strijd was met enig rechtsbeginsel. Volgens de Rechtbank is daarvan in dit geval geen sprake. Dat de tariefsverhoging ook bedoeld is om het ondernemersfonds te financieren is geen reden om te beslissen dat de OZB werd geheven voor een ander doel dan inkomensverwerving door de gemeente. De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat de opbrengsten van de OZB niet direct naar het ondernemersfonds gaan, maar als subsidie uit de algemene middelen aan het ondernemersfonds worden verstrekt. Met dit fonds zijn niet alleen de gemeenschappelijke belangen van de ondernemers maar ook de algemene belangen (o.a. financiering sinterklaasintochten, camerabewaking) gediend. De mate van profijt bij de besteding van de opbrengsten is hierbij niet van belang: het betreft geen profijtbelasting. Ook de stelling dat de ondernemers op het bedrijventerrein waar de ondernemer is gevestigd hierdoor ongelijk worden behandeld, omdat ze al op een andere wijze hun gemeenschappelijke belangen financieren, is volgens de rechtbank onjuist. Deze stelling raakt volgens de rechtbank de OZB-heffing niet.
Bron: Rb. Den Haag 5-08-2019 (publ. 19-08-2019)

Anders dan Hof Amsterdam is Rechtbank Noord-Holland van mening dat verhuur van een gedeelte van de woning op basis van de wettekst en wetsgeschiedenis noch op grond van box 1 noch op grond van box 3 kan worden belast.
Een echtpaar verhuurde in 2017 een deel van de eigen woning. Over de inkomsten van die verhuur ontstaat een geschil met de fiscus dat aan Rechtbank Noord-Holland wordt voorgelegd. Het geschil betreft de vraag of de tijdelijke verhuur van een deel van de woning belast is in box 1 of in box 3.
Hof Amsterdam had eerder dit jaar geoordeeld dat door de verhuur een tuinhuisje belast is in box 3. Rechtbank Noord-Holland volgt in deze zaak echter niet dit oordeel. De rechtbank oordeelt dat bij een tijdelijk ter beschikking stellen van een gedeelte van de eigen woning die woning het karakter van hoofdverblijf behoudt. Dat een gedeelte van de eigen woning tijdelijk aan een derde wordt verhuurd, maakt niet dat deze ruimte tot de grondslag van box 3 gaat behoren. Op grond van de rangorderegeling is de opbrengst uit de tijdelijke verhuur van een gedeelte van de woning dan in beginsel belast in box 1. De rechtbank is het echter wel met het hof eens dat uit de parlementaire behandeling en de wetsgeschiedenis van de regeling van tijdelijke verhuur van de woning, deze niet van toepassing kan zijn op de tijdelijke verhuur van een gedeelte van de woning. Alleen bij tijdelijke verhuur van de gehele woning geldt de fiscale regeling van tijdelijke verhuur. Dus ook in box 1 is de tijdelijke verhuur van een gedeelte van de woning niet belast.
Bron: Rb. 7-08-2019 (publ. 14-08-2019)

Op een parkeerplek met een laadpaal, gereserveerd voor opladen van elektrische auto’s, gelegen binnen een zone voor betaald parkeren is volgens Rechtbank Zeeland-West-Brabant ook parkeerbelasting verschuldigd.
Een berijder van een elektrische auto’s gaat in bezwaar en beroep tegen een door de gemeente Breda aan hem opgelegde naheffingsaanslag parkeerbelasting. De man had zijn auto geparkeerd op een oplaadplek die gelegen was in een zone voor betaald parkeren. In de parkeerverordening van de gemeente is geen vrijstelling voor elektrische auto’s opgenomen. In de auto was geen geldig parkeerkaartje zichtbaar, noch was de auto aangemeld met GSM-parkeren. De parkeerplek was voorzien van het verkeersbord E04 (‘parkeergelegenheid’), voorzien van een onderbord met de tekst ‘alleen voor opladen elektrische voertuigen’.
Volgens de man is hij geen parkeerbelasting verschuldigd, omdat de bebording erop duidt dat er op die plaats een vrijstelling van parkeerbelasting geldt, zoals die eveneens geldt bij parkeerplaatsen aangewezen voor het halen en brengen van kinderen of voor het parkeren door invaliden.
De rechtbank gaat echter met die redenatie niet mee. De bebording bij de parkeerplek bepaalt alleen dat de betreffende parkeerplek alleen bedoeld is voor elektrische auto’s om op te laden bij de laadpaal. Dit behelst niet de bekendmaking van een ontheffing of vrijstelling van parkeerbelasting. De door de man genoemde situaties van kiss & ride plekken en parkeerplaatsen voor gehandicapten zijn volgens de rechtbank niet vergelijkbaar met de oplaadparkeerplaatsen voor elektrische auto’s. Kiss & ride plekken zijn immers niet bedoeld om te parkeren en voor houders van een gehandicaptenparkeerkaart is in de parkeerverordening wèl een vrijstelling/ontheffing verleend voor het betalen van parkeerbelasting mits er geparkeerd wordt op gehandicaptenparkeerplaatsen.

Directies nemen te weinig initiatief om de mening van het personeel te horen. Dat vindt 38% van de ondervraagden uit een onderzoek van de Nationale Meewerkweek onder 1000 respondenten binnen grotere organisaties in Nederland (100+ medewerkers). 32% van de ondervraagden voelt zich niet serieus genomen door de directie.
In hoeverre medewerkers zich gehoord voelen lijkt invloed te hebben op de tevredenheid. Zo beoordelen ondervraagden die zich niet gehoord voelen hun werkgever met een 6,6 tegenover een 8,2 van de groep die zich wel gehoord voelt.
Uit het onderzoek blijkt dat 33% van de ondervraagde medewerkers vindt dat de directies niet genoeg doen met de verkregen feedback. Meer dan de helft (53%) van de medewerkers geeft aan meer werkgeluk te ervaren als aangedragen verbeterpunten vanuit de werkvloer opgepakt worden. 49% van de medewerkers ziet de directie vrijwel nooit op de werkvloer, terwijl 54% dat wel op prijs stelt. 39% van de medewerkers heeft het gevoel dat de directie niet precies weet wat er op de werkvloer speelt.
De mate waarin de directie betrokken is bij de werkvloer lijkt invloed te hebben op de tevredenheid van medewerkers. Zo is het ontbreken van betrokkenheid van de directie voor meer dan een kwart (27%) van de ondervraagden een mogelijke reden om het bedrijf te verlaten.
Tijdens de Nationele MeewerkWeek werken CEO’s en managers mee op de werkvloer van hun bedrijf. Hiermee doen zij unieke inzichten op die bijdragen aan duurzame inzetbaarheid en werknemerstevredenheid. De Nationale MeewerkWeek wordt ondersteund door toonaangevende instituten zoals MVO Nederland en Top Employers Institute. De vijfde Nationale MeewerkWeek vindt plaats van maandag 9 tot en met vrijdag 13 september 2019.
Bron: Nationale meewerkweek 31-07-2019

Uitzendondernemers kunnen weer bij DOORZAAM scholingsvouchers aanvragen voor hun uitzendkrachten. Vanwege het grote succes heeft DOORZAAM besloten om in augustus een nieuwe ronde uit te geven.
Met een scholingsvoucher kunnen (voormalige) uitzendkrachten zelf een of meerdere opleidingen, cursussen of trainingen kiezen tot een maximum van €500. In de week van 26 tot en met 30 augustus kunnen uitzendondernemers maximaal 25 scholingsvouchers reserveren bij DOORZAAM (www.doorzaam.nl). De vouchers zijn beschikbaar voor werkende uitzendkrachten werkzaam in fase A of 1-2, en niet hoger opgeleid dan MBO 4. Voorwaarde is dat het uitzendbureau afdraagt aan Stichting Fonds Uitzendbranche (SFU). Uiterlijk 31 augustus 2019 wordt bekend gemaakt of de reservering wordt toegekend. Vanaf 2 september 2019 kunnen de uitzendondernemers de vouchers op naam van een uitzendkracht zetten. De voucher is na uitgifte drie maanden geldig.
De voucher is niet voor een door de uitzendwerkgever vereiste functiegerichte scholing bedoeld. Deze opleidingen moet het uitzendbureau bekostigen uit de eigen scholingsbestedingsverplichting van 1,02%. Facturen door uitzenders betaald voor de scholingsvouchers mogen niet verrekend worden met de 1.02% scholingsbestedingsverplichting omdat deze bedragen van de scholingsvouchers door DOORZAAM terugbetaald worden aan de uitzendorganisatie.
Bron: ABU 9-08-2019; DOORZAAM