Wie gebruik wil maken van de inkeerregeling moet dit wel goed doen. Een anonieme melding van de intentie om in te keren, volstaat echt niet.
Een echtpaar met verzwegen buitenlandse bankrekeningen besluiten om de bankrekeningen wel op te geven in hun aangifte over 2013. De inspecteur vraagt hen in het kader van het project ‘vermogen in het buitenland (stille inkeer)’ om nadere informatie over deze rekeningen. Nadat hij deze informatie heeft verkregen, legt hij aan het echtpaar navorderingsaanslagen over de jaren 2004 – 2012 op inclusief boetes.
Het echtpaar gaat in beroep. Zij stellen dat zij hebben ingekeerd, want hun gemachtigde heeft eind 2011 in een brief aan de Belastingdienst op anonieme basis melding gedaan van hun intentie tot vrijwillige verbetering. De rechtbank ziet deze brief echter niet als start van de inkeerprocedure, daar hun namen onbekend waren gebleven. Ook vermelde de brief geen andere informatie die is te vergelijken met een juiste aangifte of juiste informatie. Het echtpaar komt nog met een aangetekende brief van 27 februari 2012 op de proppen, maar ze kunnen niet aannemelijk maken dat de fiscus deze brief heeft ontvangen. Het verzendbewijs bevat geen datum en stempel van het postbedrijf. Volgens de rechtbank kan het echtpaar dus geen beroep doen op de inkeerregeling.
Bron: Rb. Gelderland 30-01-2019

Als een 92-jarige samen met één of meer kinderen een maatschapsovereenkomst sluit met als voornaamste doel om in de toekomst gebruik te kunnen maken van de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten in de schenk- en erfbelasting, is de hoge leeftijd van de bejaarde onvoldoende reden om aan te nemen dat er sprake is van schijnhandelingen. Tot dit oordeel kwam Rechtbank Noord-Nederland.
Een hoogbejaarde vrouw, geboren in 1918, verpachtte van 1976 tot 1 mei 2010 ruim 57 hectare landbouwgronden aan haar zoon, die in de vorm van een eenmanszaak een akkerbouwbedrijf exploiteerde. Op 1 mei 2010 gingen de vrouw, haar zoon en twee andere kinderen van de vrouw echter een maatschap aan. De zoon bracht zijn onderneming in, zijn moeder het gebruik en genot van de landerijen die zij in eigendom had. Vanaf 2011 verpachtte de vrouw haar landbouwgronden aan de maatschap. Op grond van het maatschapscontract kreeg de zoon 40% van de winst; zijn moeder en haar twee andere kinderen kregen ieder 20% van de winst.
Volgens de inspecteur was het aangaan van de maatschap een schijnhandeling, gelet op de hoge leeftijd van de vrouw en gezien het feit dat zij 34 jaar lang uitsluitend aan vermogensbeheer had gedaan. De rechtbank was het echter niet met de inspecteur eens. De maatschap was in civielrechtelijke zin tot stand gekomen en de uitgevoerde rechtshandelingen waren in overeenstemming met de maatschapsovereenkomst. Dat de moeder en haar kinderen in de toekomst wellicht de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten in de schenk- en erfbelasting zullen toepassen, deed hier volgens de rechtbank niets aan af. Ook de hoge leeftijd van de vrouw was niet relevant.
Bron: Rb. Noord-Nederland 24-1-2019

Er komt nog dit jaar een einde aan het toepassen van overheidsvorderingen door de Belastingdienst bij mensen met problematische schulden. Dit schrijft staatssecretaris Van Ark in een brief aan de Tweede Kamer. Met enkele tussenmaatregelen wil het kabinet de periode tot de inwerkingtreding van de Wet vereenvoudiging beslagvrije voet overbruggen.
Momenteel mag de Belastingdienst in geval van overheidsvorderingen automatisch bedragen tot € 500 afschrijven van de rekening van een belastingschuldige. Voor mensen met schulden is dat een groot probleem. Zij kunnen hierdoor te weinig geld overhouden om van te leven. Daarom wil het kabinet nog dit jaar maatregelen doorvoeren om deze ongewenste situatie te voorkomen.
Een ander probleem voor mensen met schulden is het beslag op toeslagen. Daarom gaat de Belastingdienst kijken naar het buiten werking stellen van deze vorm van beslag.
Naast deze genoemde maatregelen zal de Belastingdienst ook kijken naar het met terugwerkende kracht versoepelen van haar incassobeleid. Een andere belangrijke tussenmaatregel is de ophoging van de beslagvrije voet bij jongeren. Voor hen geldt op dit moment een beslagvrije voet die is gebaseerd op de bijstandsnorm voor jongeren. In de wet vereenvoudiging beslagvrije voet is geconstateerd dat de op die manier vastgestelde beslagvrije voet in een aantal situaties onvoldoende is om in het levensonderhoud te kunnen voorzien. Daarom wordt voor jongeren deze wijziging versneld ingevoerd.
Aan gemeenten wordt, vooruitlopend op de nieuwe wet, gevraagd om voortaan bij de verrekening van schulden met een bijstandsuitkering een beslagvrije voet te hanteren ter hoogte van 95% van de bijstandsnorm. Nu hanteren gemeenten soms nog een lager percentage.
Bron: Min SZW 13-02-2019

Als een pensioengerechtigde geen enkele actie onderneemt met betrekking tot zijn aanspraak op pensioen dat vorderbaar en inbaar is, wil dit niet meteen zeggen dat hij zijn pensioenaanspraak prijsgeeft. Dit blijkt uit een uitspraak van de Hoge Raad.
In deze zaak had een dga op grond van de pensioenregeling met zijn bv vanaf 1 mei 2013 recht op een jaarlijkse pensioenuitkering van € 57.327. De bv betaalde in 2013 echter geen pensioen uit en de dga vermeldde in zijn aangifte inkomstenbelasting over 2013 niets over pensioen van zijn bv. Vervolgens nam de inspecteur met betrekking tot 2013 een tijdsevenredig deel van het pensioen in aanmerking bij de dga. Hof Den Haag vond dit terecht, want volgens het hof had de dga zijn pensioenaanspraak in 2013 door niets te doen prijsgegeven, waardoor de gehele aanspraak in 2013 was belast.
Maar de Hoge Raad oordeelde anders. Volgens de Hoge Raad is het feit dat de dga geen actie heeft ondernomen met betrekking tot zijn pensioen onvoldoende reden om te concluderen dat hij zijn pensioenaanspraak heeft prijsgegeven. Dit nam echter niet weg dat de inspecteur juist had gehandeld, want het tijdsevenredige deel van het jaarlijkse pensioen was in 2013 vorderbaar en inbaar en werd daarom geacht te zijn genoten.
Bron: HR 8-2-2019

In het derde kwartaal van 2018 waren er 1,4 miljoen werknemersbanen in de bedrijfstak zorg en welzijn. Dat is 2,6% meer dan een jaar eerder. Voor alle bedrijfstakken samen bedroeg de groei 2,5%.
De toename van het aantal banen was het grootst in de branches kinderopvang en geestelijke gezondheidszorg (respectievelijk 7,1 en 7,4%). In de branche universitaire medische centra (UMC’s) was de stijging het kleinst (0,8%). Alleen in de branche sociaal werk waren er minder banen vergeleken met een jaar eerder (-2,6%).
In het derde kwartaal van 2018 was 1 op de 6 banen in Nederland een functie in de bedrijfstak zorg en welzijn. De bedrijfstak heeft een lagere deeltijdfactor dan de totale arbeidsmarkt. In de zorg en welzijn is het aantal contracturen gemiddeld 67% van de voltijdsaanstelling. Voor de totale groep werknemers is dat 75%.
De arbeidsmarktcijfers voor de bedrijfstak zorg en welzijn zijn verzameld voor het onderzoeksprogramma Arbeidsmarkt zorg & welzijn (AZW) van CBS. De cijfers van de tien hoofdbranches van de bedrijfstak zijn waar mogelijk uitgesplitst naar 28 RegioPlusgebieden. De resultaten kunnen worden geraadpleegd op AZW StatLine en worden getoond op het AZW-dashboard. Op de AZW-website staat ook een beschrijving van de gebruikte methoden. Met dit programma wil CBS de partijen in de bedrijfstak zorg en welzijn voorzien van eenduidige en betrouwbare informatie over de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt.
Bron: CBS 5-02-2019