Als een dga de vereiste aangifte niet heeft gedaan, komt de bewijslast dat hij met het verstrekken van een lening een debiteurenrisico heeft genomen dat een onafhankelijke derde niet zou hebben genomen, bij hem te liggen. In beginsel ligt de bewijslast bij de inspecteur.
In deze zaak hadden een dga en zijn echtgenote een lening verstrekt aan één van de werkmaatschappijen van hun holding. Toen de dga geen aangifte inkomstenbelasting indiende, legde de inspecteur een ambtshalve aanslag op. Daarna deed de dga alsnog aangifte, waarin hij de lening aan de werkmaatschappij afwaardeerde. De inspecteur nam de aangifte als bezwaarschrift in behandeling, maar ging niet akkoord met de afwaardering van de lening.
De rechtbank stelde dat het normaal gesproken aan de inspecteur is om aan te tonen dat een lening onzakelijk is. Maar omdat de dga geen aangifte had gedaan, lag de bewijslast nu bij de dga. En volgens de rechtbank was de dga er niet in geslaagd om aan te tonen dat de lening zakelijk was. Hij had enkel gesteld dat de lening voortvloeide uit in het verleden gemaakte afspraken, maar hij kon dit niet onderbouwen met een leenovereenkomst. Ook kon hij niet aantonen dat er zekerheden waren gesteld. Bovendien was er nooit op de lening afgelost en werd de rente telkens bijgeschreven. Daarom oordeelde de rechtbank dat de lening onzakelijk was en dat de dga geen afwaardering mocht toepassen.
Bron: Rb. Den Haag, 5-02-2018 (gepubl. 4-01-2019)

De regering wil het huidige systeem om de waarde van een woning te bepalen, de waardering onroerende zaken (WOZ), aanpassen. Een van de doelstellingen is een betere rechtsbescherming van belanghebbenden. Een concept van het wetsvoorstel is in consultatie gegaan.
De Wet verbetering rechtsbescherming WOZ moet ervoor gaan zorgen dat de WOZ-waarde via een beschikking wordt vastgesteld die voor alle belanghebbenden bindend is. Ook kan er nog maar via één procedure over de waarde worden geprocedeerd.
Voorheen werd de WOZ-waarde alleen gebruikt voor de grondslag van belastingheffingen. Eigenaren van onroerend goed hadden dus voornamelijk baat bij een lage WOZ-waarde, omdat de belastingheffing dan ook lager is. Maar vanaf oktober 2015 wordt de WOZ-waarde onder meer ook gebruikt voor het bepalen van de maximale huurprijs van een woning. Hiervoor is voor verhuurders een hoge WOZ-waarde juist weer van belang.
De huidige wetgeving is nog onvoldoende aangepast op deze tegenstrijdige belangen met volgens de regering onduidelijkheid en in bepaalde gevallen een ontoereikende rechtsbescherming tot gevolg. Zo is er in de huidige wet bijvoorbeeld niet geregeld dat een in hoogte aangepaste WOZ-waarde, naar aanleiding van een bezwaar of beroep, voor alle belanghebbenden bindend is. In het verlengde daarvan is ook niet geregeld hoe die andere belanghebbenden zich tegen een verhoging hadden kunnen verzetten. Dit soort ‘open einden’ worden met het wetsvoorstel weggenomen.
Tot 1 maart is het mogelijk om via internetconsultatie.nl te reageren op het conceptwetsvoorstel.
Bron: Internetconsultatie.nl 20-12-2018

Onder voorwaarden zijn lichamen waarvan de werkzaamheden voor 90% of meer bestaan uit het genezen, verplegen of verzorgen van zieken subjectief vrijgesteld van vennootschapsbelasting. Een van de voorwaarden voor privaatrechtelijke lichamen is dat het lichaam een eventuele winst uitsluitend kan aanwenden voor een ander subjectief vrijgesteld lichaam of een algemeen maatschappelijk belang.
Een bv die onder meer als doel heeft het aanbieden van een programma om te stoppen met roken, meent dat zij onder de subjectieve vrijstelling valt. Hoewel haar winst in principe vrij ter beschikking staat aan de algemene vergadering van aandeelhouders, geldt daarbij wel een voorbehoud. De bv heeft namelijk niet als doel het doen van winstuitkeringen, zolang op grond van de wet- en regelgeving een winstoogmerk voor instellingen van medisch specialistische zorg niet is toegestaan. Maar de rechtbank haalt hieruit dat na het beëindigen van de medische werkzaamheden de bv de opgebouwde winstreserves aan haar aandeelhouder kan uitkeren. En volgens de statuten is na ontbinding het overgebleven vermogen ook vrijelijk aan te wenden. Daarmee voldoet de bv niet aan de winstbestemmingseis en is zij gewoon belastingplichtig voor de vennootschapsbelasting.
Bron: Rb. Gelderland 17-12-2018 (publ. 31-12-2018)

Met ingang van 1 januari 2019 kan er over handelsconflicten bij de internationale handelskamers van de rechtbank Amsterdam en het gerechtshof Amsterdam in de Engelse taal worden geprocedeerd.
Het kabinet wil met de wet inspelen op de behoefte aan Engelstalige geschilbeslechting. Het Engels is het meest gebruikt in de handel en contracten worden steeds vaker in het Engels opgesteld. Daarnaast is belangrijk voor de handelspositie van Nederland als er in internationale handelszaken in de Engelse taal kan worden geprocedeerd.
De nieuwe rechtbank, Netherlands Commercial Court, is ondergebracht bij de rechtbank Amsterdam en voor zaken in hoger beroep bij het Gerechtshof Amsterdam.
Bron: Staatsblad 2018, 475

Een zorgverlener die alleen als zorgverlener voor zijn moeder optrad en verder niet heeft gezocht naar andere opdrachtgevers en daarbij ook geen debiteurenrisico heeft gelopen, is geen ondernemer.
Een man startte op 1 november 2004 met dienstverleningsactiviteiten in de hypotheekbranche. Vanaf 2007 had hij met die activiteiten geen positieve resultaten meer behaald. Wel ontving hij in 2012 als zorgverlener voor zijn moeder inkomsten uit aan haar verstrekt persoonsgebonden budget. Met de fiscus verschilt hij van mening over de vraag of zijn inkomsten uit zijn werkzaamheden als financieel dienstverlener en de zorgverlening aan zijn moeder kwalificeert als winst uit onderneming. Volgens de fiscus is hiervan geen sprake.
Volgens Hof Den Haag heeft de man zijn stelling dat zijn werkzaamheden kwalificeren als winst uit onderneming onvoldoende onderbouwd. De resultaten uit de financiële dienstverlening zijn altijd negatief geweest en de door hem overgelegde stukken en cijfers zijn niet onderbouwd en zijn oncontroleerbaar. Volgens het hof heeft de man dus niet kunnen aantonen dat er een bron van inkomen was. De man had naast zijn moeder geen andere opdrachtgevers voor zorgverlening en had ook niet aannemelijk gemaakt naar andere opdrachtgevers te hebben gezocht. Ook was geen sprake van enig debiteurenrisico. De declaraties van de man uit het PGB van zijn moeder kon de inspecteur ontlenen aan interne informatie bij de Belastingdienst. Voor wat betreft de kosten oordeelt het hof dat de inspecteur deze in redelijkheid kon toerekenen aan de financiële dienstverlening (geen bron van inkomen).
Bron: Hof Den Haag 27-11-2018 (publ. 18-12-2018)