Als de verkoper van een perceel met gebouwen niet verplicht is om de bebouwing te slopen, kwalificeert de levering niet als een levering van een bouwterrein, zo blijkt uit een uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant.
In deze zaak kocht een bv een perceel waarop een woonhuis en een verouderd pluimveebedrijf stonden. De bv wilde de gebouwen slopen en stelde dat er sprake was van een btw-belaste levering van een bouwterrein. Dit zou namelijk betekenen dat de bv dankzij de samenloopvrijstelling geen overdrachtsbelasting hoefde te betalen. De rechtbank was het hier echter niet mee eens. Er was geen sprake van een bouwterrein zoals bedoeld in de BTW-Richtlijn, omdat de sloopverplichting van de gebouwen op het perceel dan bij de verkoper zou moeten liggen. Dat was hier niet het geval, want in de koopovereenkomst was sprake van een sloopverplichting voor de verkoper. De samenloopvrijstelling was dan ook niet van toepassing, zodat de bv gewoon overdrachtsbelasting moest betalen.
Bron: Rb. Zeeland-West-Brabant, 7-06-2018 (gepubliceerd 26-09-2018)

Volgens Rechtbank Den Haag kan de inspecteur geen informatiebeschikking opleggen als de Belastingdienst de administratie van een onderneming nog niet heeft gecontroleerd.
In deze zaak was de Belastingdienst in januari 2013 een boekenonderzoek gestart bij een bv die een horecaonderneming exploiteerde. Dit onderzoek zou in eerste instantie beperkt zijn tot de btw en loonheffingen over het tijdvak december 2012. Later werd het boekenonderzoek uitgebreid met de aangiften vennootschapsbelasting over 2011 en 2012 en met eerdere tijdvakken van de btw en loonheffingen. Nog voordat dit onderzoek was afgerond, gaf de inspecteur informatiebeschikkingen loonheffingen, vennootschapsbelasting en btw af, aangezien de loonadministratie gebreken vertoonde. De bv vond dit echter voorbarig.
De rechtbank was het grotendeels met de bv eens. Met betrekking tot het jaar 2011 gold dat de informatiebeschikkingen waren afgegeven op het moment dat de administratie voor het jaar 2011 nog niet was gecontroleerd. Bovendien waren de geconstateerde gebreken onvoldoende om al de conclusie te kunnen trekken dat de bv niet had voldaan aan haar administratie- en bewaarplicht. En een informatiebeschikking mag uitsluitend worden afgegeven op basis van feitelijke constateringen en niet op grond van vermoedens.
Met betrekking tot het jaar 2012 was de informatiebeschikking loonheffingen eveneens onterecht opgelegd. De rechtbank vond namelijk dat de inspecteur onvoldoende had gemotiveerd dat de bv in dat jaar niet had voldaan aan haar administratie- en bewaarplicht. De informatiebeschikkingen btw en vennootschapsbelasting waren wél terecht afgegeven, aangezien de administratie van 2012 al aan een controle was onderworpen. Daarom oordeelde de rechtbank dat de inspecteur tijdens het boekenonderzoek een informatiebeschikking voor dat jaar kon afgegeven op basis van de bevindingen tot dan toe.
Bron: Rb. Den Haag, 19-9-2018

Het kabinet heeft op Prinsjesdag een maatregel aangekondigd die te hoge leningen van bv’s aan hun aanmerkelijkbelanghouders (ab-houders) tegen moet gaan. Leent een ab-houder meer dan € 500.000 van zijn bv, dan wil het kabinet dat het bovenmatige deel als inkomen uit aanmerkelijk belang wordt belast in box 2 van de inkomstenbelasting.
Uit onderzoek blijkt dat veel ab-houders omvangrijke bedragen lenen van hun eigen bv. In 2015 leenden ab-houders in totaal ruim € 51 miljard van hun bv. In ongeveer 23.000 gevallen ging het hierbij om een lening van meer dan € 500.000. Omdat ab-houders op deze manier belastingheffing in box 2 langdurig kunnen uitstellen en soms zelfs kunnen afstellen, wil het kabinet excessieve rekening-courantverhoudingen tussen ab-houders en hun bv ontmoedigen om meer dan € 500.000 te lenen van hun bv. Deze maatregel is op Prinsjesdag tegelijkertijd met het pakket Belastingplan 2019 gepresenteerd. Het is de bedoeling om het wetsvoorstel in het voorjaar van 2019 naar de Tweede Kamer te sturen.
Concreet houdt de maatregel in dat als een ab-houder meer dan € 500.000 leent van zijn eigen bv, al dan niet via een rekening-courantverhouding, het meerdere wordt belast als inkomen uit aanmerkelijk belang. Het kabinet wil deze maatregel per 1 januari 2022 invoeren en een overgangsmaatregel treffen voor bestaande eigenwoningschulden aan de eigen bv. De ingangsdatum van 1 januari 2022 is gekozen om ab-houders ruim drie jaar de tijd te geven om hun excessieve schulden aan hun bv terug te brengen tot maximaal € 500.000. Bovendien kunnen zij in 2019 nog gebruikmaken van de mogelijkheid om de bv een dividenduitkering te laten doen die tegen het huidige box 2-tarief van 25% wordt belast, waarna zij de uitkering kunnen gebruiken om de schuld aan de bv deels af te lossen. In 2020 en 2021 kan dit ook nog, maar dan geldt vermoedelijk een hoger box 2-tarief, aangezien het kabinet dit in twee stappen wil verhogen naar 26,9%.
Bron: MvF, 18-09-2018

Als een onderneming zich bezighoudt met de exploitatie van onroerende zaken kan de bedrijfsopvolgingsregeling (BOR) in de Successiewet alleen worden toegepast als er sprake is van meer dan alleen normaal vermogensbeheer.
Tot de nalatenschap van een dga behoren onder andere certificaten van aandelen in een beleggingsmaatschappij. De vennootschap verhuurt woningen, bedrijfsruimtes en garages. Ook voert zij de administratie en onderhoudt zij contacten met aannemers en gemeenten. Voor andere werkzaamheden, zoals het ontwikkelen en realiseren van nieuwe projecten, de aankoop van grond of gebouwen en het uitvoeren van reparaties maakt de vennootschap gebruik van derden. De erfgenamen van de dga willen de BOR toepassen, maar de inspecteur vindt dat de erfgenamen niet aannemelijk hebben gemaakt dat er sprake is van meer dan normaal vermogensbeheer en dat zij daarom geen recht hebben op toepassing van de BOR.
Hof Amsterdam is het met de inspecteur eens dat niet is gebleken dat de aard en omvang van de te verrichten arbeid erop was gericht meer winst te behalen dan met normaal vermogensbeheer mogelijk was. De vennootschap heeft weliswaar grond aangekocht om daarop een bedrijfsgebouw te stichten, maar de vennootschap heeft geen bijzondere activiteiten hoeven te verrichten om hiervoor toestemming te krijgen. Ook past het bouwwerk in het bestaande bestemmingsplan en is er geen structurele arbeid nodig om het bouwwerk te ontwikkelen. De BOR kan daarom niet worden toegepast.
Overigens stelt het hof ook nog vast dat een beroep op de BOR in deze zaak zinloos was, aangezien het ondernemingsvermogen nihil bedraagt. De erfgenamen hebben bij de bepaling van de voortzettingswaarde ten onrechte geen rekening gehouden met de schulden van de vennootschap.
Bron: Hof Amsterdam, 03-07-2018 (gepubliceerd 19-09-2018)

Als een bestuursorgaan een geautomatiseerde beslissing neemt op een bezwaarschrift en dit uitsluitend doet om te voorkomen dat een dwangsom moet worden betaald, heeft de belanghebbende tóch recht op een dwangsom. Rechtbank Overijssel heeft namelijk geoordeeld dat het handelen van het bestuursorgaan in zo’n situatie in strijd is met het verbod van ‘detournement de pouvoir’.
Een man had op 12 oktober 2017 bezwaar gemaakt tegen ontvangen beschikkingen huurtoeslag en zorgtoeslag. Op 2 januari 2018 deed de Belastingdienst geautomatiseerd uitspraak op bezwaar, maar zonder de bezwaren inhoudelijk te beoordelen. Beide beschikkingen bleven gehandhaafd. Op 9 mei 2018 nam de fiscus een inhoudelijke beslissing op de ingediende bezwaarschriften, waarbij het bezwaar tegen de beschikking huurtoeslag 2016 werd gehonoreerd en het bezwaar tegen de zorgtoeslag 2016 werd afgewezen.
De man vond echter na ontvangst van de geautomatiseerde uitspraken dat de Belastingdienst te laat uitspraak op bezwaar had gedaan. Daarom stelde hij de fiscus in gebreke en vorderde hij dwangsommen. De Belastingdienst/Toeslagen wees dit verzoek af, aangezien zij vond dat op 2 januari 2018 op het bezwaar was beslist. De rechtbank stelde de toeslaggerechtigde echter in het gelijk. De Belastingdienst had op 2 januari 2018 weliswaar uitspraak gedaan, maar deze uitspraken hadden geautomatiseerd plaatsgevonden en er was geen sprake geweest van een volledige heroverweging van de ingediende bezwaren. Volgens de rechtbank dienden de geautomatiseerde uitspraken op bezwaar uitsluitend om termijnen veilig te stellen en te voorkomen dat er dwangsommen moesten worden betaald. Daarom was de handelwijze van de fiscus in strijd met het verbod van ‘detournement de pouvoir’ en moest de Belastingdienst wel degelijk een dwangsom betalen.
Bron: Rb. Overijssel, 11-09-2018