Als een vennootschap een negatief eigen vermogen heeft en verlies lijdt wil dit niet zeggen dat het onverantwoord is om de onderneming te continueren en nieuwe overeenkomsten af te sluiten. In een dergelijke situatie zijn de bestuurders van de vennootschap niet automatisch aansprakelijk voor de schade die de wederpartij bij een afgesloten overeenkomst lijdt als de vennootschap vervolgens failliet gaat.
Een bv die zich bezighield met bouwwerkzaamheden sloot met een opdrachtgever een overeenkomst tot aanneming van werk. Hierbij zou de bv onder meer een overkapping realiseren. Toen het werk niet werd afgemaakt en de wel gebouwde constructie door een storm werd beschadigd, werd de bv veroordeeld tot betaling van een bedrag van € 30.407,89 aan de opdrachtgever. De bv ging echter failliet en de opdrachtgever ontving van de curator slechts een bedrag van € 1.097,48, waarna hij de bestuurders van de bv aansprakelijk stelde. Rechtbank Noord-Nederland wees de vordering tot schadevergoeding af, waarna de opdrachtgever in hoger beroep ging.
Het hof stelde allereerst dat bestuurders alleen aansprakelijk zijn als hen met betrekking tot het niet nakomen van een verbintenis en het onverhaalbaar zijn van de schade persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. Van een dergelijke situatie is sprake als de bestuurder bij het aangaan van de overeenkomst wist of behoorde te begrijpen dat de schuldeiser (in dit geval de opdrachtgever van de bouwwerkzaamheden) door zijn handelen schade zou lijden. Het hof vond echter dat daar in dit geval geen sprake van was. De bv had bij het aangaan van de overeenkomst weliswaar een flink negatief eigen vermogen en had in het voorafgaande jaar verlies geleden, maar dit was niet zodanig dat de bestuurders wisten of hadden moeten weten dat hun bv haar verplichtingen jegens de opdrachtgever niet kon nakomen.
Het hof oordeelde dat als een bv een negatief eigen vermogen heeft en verlies lijdt, dit niet automatisch wil zeggen dat het onverantwoord is om de onderneming te continueren en nieuwe overeenkomsten met derden af te sluiten. Om hierover een oordeel te kunnen vellen, moet ook worden gekeken naar onder meer de orderportefeuille, marktontwikkelingen, de kasstromen, de kredietmogelijkheden, etc. Aangezien de schuldeiser hierover niets heeft aangevoerd, heeft hij onvoldoende onderbouwd dat de bestuurders persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. In navolging van de rechtbank wees daarom ook het hof de aansprakelijkstelling af.
Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden, 21-08-2018

De no-riskpolis is relatief onbekend, zowel bij werkgevers als bij mensen uit de doelgroep van de no-riskpolis. Dit blijkt uit onderzoek dat het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft laten doen naar de bekendheid met en de effectiviteit van de non-riskpolis.
De no-riskpolis is één van de instrumenten om de arbeidsparticipatie van werknemers met een arbeidsbeperking te stimuleren. Als een werkgever iemand met een arbeidsbeperking in dienst neemt en de betreffende medewerker vervolgens ziek wordt, krijgt de werkgever voor deze werknemer een Ziektewetuitkering van UWV.
Uit het door twee onderzoeksbureaus uitgevoerde onderzoek blijkt dat in 75% van de gevallen al tijdens of zelfs voorafgaand aan de sollicitatie aan de orde komt dat een werknemer uit de doelgroep van de no-riskpolis een arbeidsbeperking heeft. Maar uit het onderzoek blijkt ook dat slechts 52% van de werkgevers de no-riskpolis kent en dat werkgevers maar zelden aan sollicitanten vragen of de no-riskpolis van toepassing is. Dit leidt ertoe dat in slechts 10% van de gevallen een werkgever weet dat hij voor de betreffende sollicitant recht heeft op ziekengeld op grond van de no-riskpolis als hij de sollicitant in dienst neemt en deze ziek wordt. Wel leidt de no-riskpolis er in 25% van deze gevallen toe dat de werkgever de betreffende sollicitant in dienst neemt.
Minister Koolmees heeft naar aanleiding van het onderzoek maatregelen aangekondigd om de bekendheid van de no-riskpolis te vergroten. Zo wil de minister dat werknemers die tot de doelgroep van de no-riskpolis behoren door UWV worden geïnformeerd dat de no-riskpolis op hen van toepassing is en wat dit betekent. Ook wordt gewerkt aan een bijsluiter voor werknemers, waarin de werkzoekende kan zien op welke (financiële) voordelen zijn toekomstige werkgever aanspraak kan maken. Daarnaast zal UWV ook inventariseren welke mogelijkheden er zijn om de bekendheid van de no-riskpolis bij werkgevers te vergroten. Tot slot zal staatssecretaris Van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de gemeenten informeren over de uitkomsten van het onderzoek. Ook zal zij de gemeenten attenderen op het belang dat werkgevers hebben om te weten welke werknemers die door de gemeenten naar werk worden begeleid, onder de dekking van de no-riskpolis vallen.
Bron: Min. SZW, 07-09-2018

Een ondernemer die pas na de ontvangst van een naheffingsaanslag omzetbelasting zijn btw-aangifte indient en hierin om een teruggaaf verzoekt, heeft geen poot om op te staan als de inspecteur het teruggaafverzoek naast zich neerlegt. De aangifte is dan namelijk te laat ingediend, zo oordeelde Rechtbank Noord-Nederland.
Een ondernemer had op 1 mei 2017 nog geen btw-aangifte ingediend over het tijdvak maart 2017. Daarom legde de inspecteur met dagtekening 29 mei 2017 een naheffingsaanslag op. Op 18 juli 2017 diende de ondernemer alsnog zijn btw-aangifte in, waarin hij om een btw-teruggaaf van € 250.723 verzocht. De inspecteur verminderde de naheffingsaanslag vervolgens tot nihil. Tevens merkte hij de – te laat – ingediende aangifte aan als een verzoek om teruggaaf van omzetbelasting, maar omdat de aangifte te laat was ingediend, verklaarde de inspecteur dit verzoek niet-ontvankelijk. Ook het bezwaar dat de ondernemer tegen deze beslissing maakte, werd door de inspecteur niet ontvankelijk verklaard.
De rechtbank stelde de inspecteur in het gelijk. Een ondernemer die pas na ontvangst van de naheffingsaanslag zijn btw-aangifte indient, is te laat. De inspecteur kan een negatieve aangifte wel opvatten als een verzoek om een ambtshalve teruggaaf, maar als hij dit verzoek afwijst, kan de ondernemer niet in beroep gaan tegen deze afwijzing.
Bron: Rb. Noord-Nederland, 21-08-2018

Om de concernregeling uit de werkkostenregeling te kunnen toepassen moet er sprake zijn van een aandelenbelang van ten minste 95% gehouden door één van de inhoudingsplichtigen in de andere inhoudingsplichtige of een derde die in beide inhoudingsplichtigen een dergelijk belang heeft.
Een uitgever overschrijdt in 2015 de vrije ruimte van de werkkostenregeling en wil daarom samen met een zustervennootschap die nog vrije ruimte overheeft de concernregeling toepassen. Een buitenlandse aandeelhouder houdt alle gewone aandelen in de uitgever. Deze aandelen vertegenwoordigen ongeveer 59% van het geplaatste aandelenkapitaal. Een preferente aandeelhouder houdt het overige geplaatste kapitaal. De buitenlandse aandeelhouder heeft de aandelen in de zustervennootschap op 16 februari 2015 verkregen. Het eerste bod op deze aandelen dateert van 30 juni 2014 en op 1 september 2014 is dat bod geaccepteerd.
In geschil is of de zustervennootschap per 1 januari 2015 kan worden aangemerkt als een met de uitgever gezamenlijk in concernverband opererende inhoudingsplichtige en daarmee aanspraak kan maken op toepassing van de concernregeling.
In de wet is opgenomen dat een inhoudingsplichtige gezamenlijk met een andere inhoudingsplichtige in concernverband opereert, indien gedurende het gehele kalenderjaar:

de inhoudingsplichtige voor ten minste 95% belang heeft in die andere inhoudingsplichtige;
die andere inhoudingsplichtige voor ten minste 95% belang heeft in de inhoudingsplichtige, of
een derde voor ten minste 95% belang heeft in de inhoudingsplichtige, terwijl deze derde tevens voor ten minste 95% belang heeft in die andere inhoudingsplichtige.

Uit de wetsgeschiedenis is af te leiden dat de juridische en economische eigendom voor de toepassing van de concernregeling doorslaggevend zijn, en dat wordt aangesloten bij het nominaal gestort kapitaal. Op basis van de wettekst en de wetsgeschiedenis, kan de uitgever geen aanspraak maken op toepassing van de concernregeling.
Bron: Rb. Noord-Holland 31-01-2018 (gepubl. 06-09-2018)